میرزا محمدابراهیم همدانی اصفهانیمیرزا محمّدابراهیم همدانی اصفهانی، شاعری ادیب از اهالی اصفهان در قرن دوازده هجری می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا محمّدابراهیم همدانی فرزند میرزا محمّدجعفر فرزند میرزا علاّمه میرزا ابراهیم همدانی، شاعری ادیب است. وی در اصفهان و همدان تحصیل نموده، و سرانجام در اصفهان ساکن شد. او متولّی امام‌زاده سهل بن علی در همدان بود. در شعر و خطّ و انشاء و معمّا مهارت بسزایی داشت. از سال وفات او اطّلاعی در دست نیست؛ ولی ظاهرا تا سال ۱۱۰۷ق زنده بوده است. این شعر از او است: "روزگاری شد که با دردت هم آغوشیم ما ••• همچو سیل از هستی خود خانه بر دوشیم ما" "چون سپند دور از آتش در شب هجران یار ••• ناله‌ها در دل گره داریم و خاموشیم ما". [۱]
نصرآبادی، میرزا محمد طاهر، تذکره نصرآبادی، ج۱، ص۱۴۰-۱۴۱.
[۲]
حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابیطالب، تذکره المعاصرین، ص۱۵۰.
[۳]
شاملو، ولی‌قلی بن داودقلی، قصص الخاقانی، ج۲، ص۹۹-۱۰۰.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۹۵. |